به اعتقاد سوری اقتصاد دیجیتال از طریق توسعه دسترسی به بازار می‌تواند از کانال افزایش درآمد و کاهش هزینه‌ها به بهبود وضعیت معیشتی خانوارهای فقیر کمک کند. به این صورت که خانوارهای روستایی و حاشیه‌نشین می‌توانند در بستر دیجیتالی محصولات خود را به رویت دیگران در هر نقطه‌ای از کشور برسانند و از این طریق کسب درآمد کنند.

او در همین راستا به مساله یارانه اشاره و عنوان کرد: یارانه نتوانسته به صورت هدفمند اجرا شود در حالی‌که در بستر اقتصاد دیجیتال این مساله قابل حل بوده و می‌توان به راحتی افراد نیازمند به یارانه را شناسایی و یارانه را به صورت هدفمند اجرایی کرد. اقتصاد دیجیتال برای ما اطلاعاتی را تولید می‌کند که جمع‌آوری آن در روش‌های دیگر بسیار پرهزینه است؛ حاکمیت می‌تواند از این داده‌ها در راستای مدیریت و حکمرانی معطوف به کاهش فقر استفاده کند و آن را در خدمت کاهش فقر جامعه به کار گیرد.

فاضلی نیز با اشاره وجه اجتماعی تاثیری که اقتصاد دیجیتال بر کاهش فقر دارد تصریح کرد: اقتصاد دیجیتال به دیده شدن حاشیه‌نشینان کمک کرده و نوعی از نظام هم‌بستگی اجتماعی در را در درون کشور ایجاد می‌کند که بر فقر توجه و دیده نشدن و ارتباط ارگانیک با سایر نقاط کشور تاثیرگذار است و اثر اقتصادی قابل توجهی را نیز به دنبال دارد.