طبق پژوهش‌های گروه یوریژیا – گروه مشاوره‌ی خطرات سیاسی، ۱۰ مهمترین خطر برای جهان در ۲۰۱۷ را به شما معرفی می‌کند. همچنین چند ماجرای “گمراه کننده” نیز وجود دارند، داستان‌هایی که ریسک‌ها و مخاطرات را ساده‌تر از آن‌چه هستند نشان می‌دهند.

پیروزی سیاست خارجی “اول، امریکا” نشانگر وقفه و شکستی اساسی در دهه‌ها استثناگرایی ایالات متحده و این اجماع در واشنگتن است که رهبری بین‌المللی ایالات متحده، هرچند ناقص و ناجور، برای ثبات بین‌المللی ضروری است. با انتخاب دونالد ترامپ، حالا جهان جی صفر کاملا به ما بستگی دارد.

آن وقفه به نوبه‌ی خود برای این مقرر شد تا یک عصر ۷۰ ساله‌ی صلح امریکایی را به پایان برساند، دوره‌ای که در آن استیلای ایالات متحده در زمینه‌ی امنیت، تجارت، و ارتقاء ارزش‌ها پیش‌بینی پایه‌ را برای اقتصاد جهانی رقم می‌زد. در ۲۰۱۷، ما به یک دوره‌ی عمیق از رکود ژئوپلیتیکی وارد می‌شویم.

۱. امریکای غیر قابل پیش‌بینی

یگانه ابرقدرت جهان زمانی برگ برنده‌ی بین‌المللی بود، که برای برقراری سازش و سرکوب درگیری‌ها فرمان خود را به جهان تحمیل می‌کرد. حالا این کشور یک برگ خنثی است، چون به جای وضع سیاست‌هایی که برای تقویت ثبات جهانی طراحی شده باشند، رییس‌جمهوری ترامپ از قدرت امریکا به شدت برای پیشبرد منافع این کشور استفاده خواهد کرد، بدون آن که کوچکترین توجهی به تاثیرات گسترده‌تر داشته باشد و این یعنی خطر برای جهان در ۲۰۱۷ . ترامپ یک انزواطلب نیست. او شخصی یکجانبه‌گرا است. انتظار یک سیاست خارجی جنگ طلبانه تر- و بسیار غیرقابل پیش‌بینی تر – را از ایالات متحده داشته باشید. متحدان، بخصوص در اروپا و آسیا، راه خودشان را جدا خواهند کرد. رقبایی مثل چین و حتی روسیه اوضاع را محک خواهند زد. سازمان‌های تحت هدایت امریکا بیشتر نفوذ و قدرت‌شان را از دست خواهند داد.

۲. واکنش شدید چین

انتقال و‌گذار رهبری در چین خطراتی به بار خواهد آورد که بسیار فراتر از چارچوب مرزهای آن کشور حائز اهمیت خواهد بود. نیاز به حفظ کنترل این‌گذار پیش از حزب کنگره در پاییز خطر اشتباهات سیاسی اقتصادی را که باعث آشفتگی سرمایه‌گذاران خارجی و بازارهای بین‌المللی می‌شود افزایش خواهد داد. به علاوه، رییس‌جمهوری شی جین پینگ می‌داند که اکنون برای ضعیف و نامصمم بودن زمان خطراناکی است. تحریکات صورت گرفته از سوی ترامپ، و تعداد دقیق مواردی که تنش‌های امریکا-چین ممکن است بر سر آنها بروز پیدا کنند- کره‌ی شمالی، تایوان، هنگ کنگ، دریاهای شرق و جنوب چین- ۲۰۱۷۷ را برای چین و تمام آن‌هایی که برای رشد و ثبات به آن وابسته هستند به سال خطرناکی تبدیل می‌کند.

۳. خلاء قدرت در اروپا

اثبات شده است که رهبری قدرتمند آنجلا مرکل برای توانایی اروپا در مدیریت بحران سال‌های اخیر امری ضروری است. اروپا در ۲۰۱۷ با چالش‌های بیشتری مواجه خواهد بود- انتخابات فرانسه، اوضاع مالی یونان، مذاکرات برگزیت(خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا)، و روابط شکننده با روسیه و ترکیه. متاسفانه، هرچند این احتمال وجود دارد که مرکل در ۲۰۱۷ در انتخابات مجدد به عنوان صدراعظم آلمان برنده شود، اما او به عنوان شخصیتی تضعیف شده ظاهر خواهد شد. این امر در کل اروپا را فاقد یک رهبری قدرتمند خواهد کرد، آن هم درست در زمانی که وجود رهبران قدرتمند به شدت مورد نیاز است و این یعنی خطر برای جهان در ۲۰۱۷ .

۴. وقفه‌ در پیشرفت اقتصادی

در ۲۰۱۷ انتظار یک پیشرفت عظیم را در اصلاحات اقتصادی مورد نیاز نداشته باشید. بعضی از رهبران، مثل مودی از هند و پنا نیتو از مکزیک، تا به حال هرچقدر که می‌توانسته‌اند کار انجام داده‌اند. در فرانسه و آلمان، اصلاحات تا بعد از انجام انتخابات به تعویق خواهد افتاد و چین در پاییز با یک انتقال رهبری همه‌گیر مواجه خواهد بود. درحال‌حاضر اردوغان در ترکیه، می در بریتانیا، و زوما در افریقای جنوبی کاملا درگیر چالش‌های سیاسی داخلی هستند. در برزیل، نیجریه، و عربستان سعودی برنامه‌های جاه‌طلبانه پیش خواهند رفت اما به آنچه مورد نیاز است دست نخواهند یافت.

۵. فناوری مختل کننده‌ی خاور میانه

هر سال، دولت‌های خاور میانه بیشتر حقانیت خود را از دست می‌دهند. تغییر فناوری بیشتر این منطقه‌ی درحال‌حاضر در حال متلاشی شدن را تضعیف خواهد کرد. خطرات هم از بالا به پایین و هم از پایین به بالا هستند. انقلاب در حوزه‌ی تولید انرژی ثبات کشورهایی را که هنوز برای کسب درآمد دولتی شدیدا به صادرات نفت و گاز وابسته هستند تضعیف خواهد کرد. تنظیم و هدایت خودکار محل کار ایجاد شغل برای شمار در حال رشد جوانان را حتی دشوارتر هم خواهد کرد. فناوری‌های جدید ارتباطاتی قدرت شهروندان خشمگین را برای یافتن همفکران و برای سازماندهی افزایش خواهد داد. درگیری سایبری تعادل متزلزل قدرت در منطقه را بیشتر دچار تغییر خواهد کرد. در نهایت، “شفاف‌سازی اجباری” (مثلا ویکی لیکس و غیره) بالاخص برای رژیم‌های اقتدارگرای شکننده خطرناک است.

۶. سیاست‌های در تداخل با بانک‌های مرکزی

بانک‌های مرکزی غربی نسبت به همان نوع از فشارهای سیاسی ظالمانه‌ای که اقتصادهای کشورهای در حال توسعه را دچار مشکل می‌کنند به نحو فزاینده‌ای آسیب پذیر هستند. یک خطر برای جهان در ۲۰۱۷ این است که ترامپ از فدرال رزرو به عنوان یک بلاگردان سیاسی استفاده کند که بر تصمیمات آتی فدرال رزرو فشارهای جدیدی وارد خواهد کرد. همچنین او ممکن است نهایتا از رفتن جنت یلن استفاده کند – دوره‌ی او در فوریه‌ی ۲۰۱۸۸ به پایان خواهد رسید- و جای او را با یکی از متحدان شخصی‌اش پر کند، که اعتبار فدرال رزرو را برای سال‌ها تضعیف خواهد کرد. این فقط خطری برای امریکا نیست. ترزا می‌بانک انگلستان را به خاطر سیاست‌های نرخ پایین که نابرابری درآمدها را افزایش داده است سرزنش می‌کند. در آلمان، ولفگانگ شویبله معتقد است که نرخ‌های بهره‌ی پایین انگیزه‌ی دولت‌های اروپایی را برای پذیرفتن نیاز اصلاحات کاهش داده است.

۷. کاخ سفید در برابر سیلیکون ولی

رییس‌جمهوری ترامپ و بخش فناوری با هم میانه‌ی چندانی ندارند. ترامپ خواستار امنیت و کنترل است. فناوری‌ها برای مشتریان‌شان خواهان آزادی و حفظ حریم خصوصی هستند. ترامپ خواستار مشاغل است. فناوری می‌خواهد اتوماسیون را به جامعه تزریق کند. دو طرف به طرز چشمگیری در سرمایه‌گذاری روی علم با هم تفاوت دارند. در ۲۰۱۷، مسائل زیادی برای ترامپ و غول‌های سیلیکون ولی وجود خواهد داشت که بر سر آن با هم بجنگند.

۸. سرکوب‌های مداوم در ترکیه

رییس‌جمهوری اردوغان برای در دست گرفتن کنترل امور روزمره و مستحکم کردن استیلای خود بر قوه‌ی قضاییه، بخش اداری، رسانه و حتی بخش کسب و کار از طریق موج‌ بازداشت‌ها و پاکسازی‌ها به استفاده از اعلام حالت فوق‌العاده‌ی همیشگی ادامه می‌دهد. در ۲۰۱۷۷، او احتمالا برای رسمیت دادن به قدرتش از یک همه‌پرسی استفاده خواهد کرد، و سخت‌گیری‌هایش مشکلات اقتصادی این کشور و روابط رو به وخامت او با اروپا و همسایگانش را بدتر خواهد کرد. ترکیه یک بازیگر غیرقابل پیش‌بینی در منطقه‌ای به شدت غیرقابل پیش‌بینی است.این هم یک خطر برای جهان در ۲۰۱۷ است.

۹. اقدامات تهدید کننده‌ی کره‌ی شمالی

دانستن این که دقیقا چه وقت کره‌ی شمالی به توانایی موشکی دست پیدا خواهد کرد که امریکا را در خطری روشن و جدی قرار بدهد کار دشواری است، اما به نظر می‌رسد جمهوری دموکراتیک خلق کره به نقطه‌ی پایان خود نزدیک می‌شود. کیم جونگ اون در پیام سال نو خود بیان کرد که آمادگی‌های لازم برای پرتاب یک موشک بالستیگ قاره پیما (ICBM)به مرحله‌ی پایانی خود رسیده است- هرچند تا به حال این ادعا از سوی کره‌ی شمالی به صورت مستقل تایید نشده است. در زمان روابط خطرناک و رو به وخامت بین چین و ایالات متحده، که این دو کشور باید برای مدیریت عواقب اوضاع باهم همکاری کنند، وجود یک کره‌ی شمالی جنگجو عرصه‌ی بسیار خطرناکی برای درگیری قدرت‌های بزرگ است.

۱۰. یک افریقای جنوبی در حال کشمکش و مبارزه

رییس‌جمهوری به شدت منفور، جاکوب زوما، که از اتهامات فساد به ستوه آمده است می‌ترسد قدرت را به کسی واگذار کند که به او اعتماد ندارد. درگیری‌های داخلی حاصله بر سر جانشینی هر حرکتی را برای اصلاح اقتصادی مهم در این کشور متوقف و توانایی افریقای جنوبی را برای ارائه‌ی رهبری مورد نیاز جهت متعادل کردن درگیری‌ها در داخل کشورهای همسایه محدود خواهد کرد و این هم یعنی خطر برای جهان در ۲۰۱۷ .

نکات انحرافی از خطر برای جهان در ۲۰۱۷

سیاست داخلی ایالات متحده از سیاست خارجی آن خطرات کمتری دارد، چون کنگره‌ی تحت کنترل جمهوری خواهان قدرت بیشتری برای تحمیل پیش‌بینی خود در مورد رییس‌جمهوری غیرقابل پیش‌بینی جدید دارد. انتظار نداشته باشید که یک درگیری ناگهانی بین هند و پاکستان اتفاق بیفتد، آن هم وقتی که این دو کشور نیازمند ثبات هستند. برزیل سال ۲۰۱۷ راحت تری را پیش رو خواهد داشت چون قانونگذاران سعی می‌کنند خشم عامه را از تغییرات به وجود آمده از طریق پیشرفت برنامه‌ی کاری رییس‌جمهوری تامر فرو بنشانند.